«Altså har livet sjølv vist seg i lekamleg skapnad. Det blei åskodeleggjort ,slik at ein røyndom som berre kan skodast med hjarta, også skulle bli sett med augo, slik at hjarta kunne bli lækt».
St Augustin kommenterer passasjen hos Johannes om at apostlane hadde sett og rørt ved Ordet, inkarnert i Jesus Kristus (1 Joh 1,14). Ordet, Sonen, guddomen sjølv, kan vi berre ta i mot ved trua, i hjarta. Men trua grip lettare det ho ser og kan ta på. Difor fekk apostelen Thomas også røre ved den oppstadne Kristus, så han braut ut: -Min Herre og min Gud!
Dette er ikkje berre guddomleg pedagogikk, men ein røyndom som har med vår frelse å gjere: Gud tek på seg alt vårt og forløyser det. Verkeleg. Like verkeleg som eg sjølv er.
fr Arnfinn Haram - Weblog 
0 Svar to “officium: johannes, apostel og evangelist, frå kommentar til 1 Joh-brev, av den hl Augstin (matutin)”